قیمت فولاد آلیاژی

مقاوم سازی فولاد-فولاد آلیاژی-فروش فولاد مخزن سازی ((قیمت مناسب))

فلز فولاد از مقاومت و استحکام بالایی برخوردار است. همچنین به دلیل قابلیت و کاربردهای منحصر به فرد، بسیار کاربرد پسند است.

از فولاد در ساخت مخازن نفت و گاز استفاده می‌شود. ورق‌های فولاد مخازن به دلیل اینکه در معرض آسیب‌هایی همچون، خوردگی، کمانش، خستگی و... است. باید در زمینه تقویت و مقاوم‌سازی مخازن فولادی با FRP تلاش کرد تا کارایی این مخزن‌ها افزایش یابد.

 از مخازن بتنی، فایبرگلاس و فولادی در زمینه‌های مختلفی استفاده می‌شود. محتوای این نوع مخازن اعم است از آب، فاضلاب، روغن و مواد شیمیایی که اگر در محیطی نامطلوب نگهداری شود. باعث خوردگی شده و از طول عمر مخازن کاسته می‌شود. به همین خاطر خراب می‌شود و توانایی نگهداری محتواهای حیاتی را ندارد. جالب است بدانید قبل از مقاوم‌سازی مخازن می‌توان عملیات تست FRP را انجام دهید.

 الیاف کربنی یا شیشه‌ایی اف ار پی اشباع می‌گردد با رزین اپوکسی را می‌توان جهت مقاوم‌سازی بر روی سطوح خارجی مخازن استفاده کرد. مهندسان اجرایی، مقدار الیاف FRP مورد نیاز را محاسبه کرده و به کارفرما ارائه می‌دهند. دقت داشته باشید هنگام روش اجرای FRP در پایه‌های مخازن به لایه‌های اف آر پی بیشتری نیاز می‌باشد.

 و با توجه به بالا رفتن مخزن تعداد الیاف مورد نیاز کمتر می‌شود. در زمانی که الیاف پلیمری اف آر پی را درون مخزن اعمال می‌کنید. مانند عایق رطوبتی عمل کرده که در برابر فولاد و مواد شیمیایی مقاوم است. به همین سبب میزان آسیب دیدگی به مخزن و خوردگی را تا حد امکان کاهش می‌دهد.

 بسیاری از سازه‌ها مانند مخزن‌های آب، نفت یا گاز استوانه‌ای شکل هستند. به دیوارهای این مخازن فشار هیدرواستاتیک که ناشی از سیالات و تنش‌های حلقوی است وارد می‌شود. در پایه مخزن مقدار این تنش‌ها به حداکثر رسیده که با افزایش ارتفاع کاهش پیدا می‌کند. خوردگی باعث کاهش سطح مقطع المان‌های تقویت کننده در مخزن‌های بتنی و یا کم شدن ضخامت دیواره‌های سازه فولادی می‌شود.

طبق نظریه مهندسان نتیجه‌گیری گردید که مخازن آب با مصالح فولادی در حال حاضر نیاز به مقاوم‌سازی و تقویت دارد. در واقع پس از مدتی خستگی میلگرد‌ها باعث کاهش عمر و مقاومت مخازن شده است. به همین سبب باعث از دست رفتن سرمایه‌های حیاتی همچون نفت، گاز و... می‌شود. بنابراین مقاوم‌سازی مخازن فولادی با اف آر پی لازم است.

همین امر باعث افزایش برخورد و تنش‌های محیطی شده و باید در کسری از زمان به تعمیر، تقویت و مقاوم‌سازی مخازن فولادی پرداخت. به طور مثال اگر مخازن فولادی که حاوی مواد اشتعال‌زا، شیمیایی و خطرناک باشند. تعمیرات مخزن‌های فولادی به روش جوش دهی ورق‌های فولادی اصلاً توصیه نمی‌شود. و تا حد امکان بپرهیزید چون ممکن است آسیب‌های جبران ناپذیری به بار آید.

 هدف از مقاوم‌سازی و تقویت مخازن فولادی عبارت است از:

• کنترل ترک
• افزایش مقاومت مخزن
• افزایش مقاومت برشی
• افزایش طول عمر مخزن
• مقاوم‌سازی در برابر خوردگی
• آب‌بندی و عایق نمودن مخازن فولادی
• مقاوم‌سازی در برابر حملات مواد شیمیایی

 مخزن‌های فولادی به دلیل کاربرد زیادی که در مجتمع‌های پالایشگاهی و... دارد. اگر توسط خوردگی، بلایای طبیعی، شکستگی ویا... دچار آسیب شود. مشکلات بسیاری به وجود می‌آید. به همین علت مقاوم‌سازی و پوشش‌ دهی مخزن‌های فولادی از اهمیت بسیار برخوردار است. یکی از دلایلی که ممکن است سازه‌های فولادی دچار آسیب شود زلزله است.

 برخی از اشکال شکست عبارتند از:

 1-شکستگی سقف

 2-بلندشدگی

 3-کمانش الاستیک به دلیل فشار پایین در قسمت بالایی مخزن فولادی

 4-کمانش الاستیک دیواره مخزن (کمانش الماسی)

 5-کمانش الاستیک پلاستیک دیواره مخزن (کمانش پا فیلی)

 جالب است بدانید بیشترین شکل تخریب و آسیب دیدگی به مخازن فولادی کمانش پافیلی و کمانش الماسی است.

 روش‌های کاهش بار هزینه و مدیریت مالی پروژه عبارتند از

 انتخاب راه و روش درست

 مقاوم سازی و پوشش دهی مخازن

 رعایت نکات فنی و مهندسی

 به زبان ساده‌تر یعنی هر مهندسی که متخصص مقاوم‌سازی و تقویت مخازن فولادی است. باید راهکارهای درستی در جهت جلوگیری از آسیب دیدگی به مخازن در نظر بگیرد. همچنین باید با در نظر گرفتن جنبه اقتصادی وسایل، تعمیراتی را برای پیشگیری از آسیب دیدگی به مخازن در عین کارایی بهینه معرفی کند.

 برای تعمیر، تقویت، پوشش دهی، محافظت و مقاومت مخازن در برابر آسیب‌ها و بلایای طبیعی، مالکین و مجزیان راهکارهای مختلفی پیش رو دارند. تعمیرات و تقویت‌های جزئی و کلی مخزن‌های فولادی، زمان بسیار عدم سرویس دهی، قطعات گران و نیروی انسانی زیادی را تحمیل می‌کند.

کامپوزیت‌ها برخلاف مصالح فلزی دچار خوردگی و ضربه نشده و به عنوان یک راه حل طولانی مدت به حساب می‌آید. کامپوزیت‌های پلیمری دارای مقاومت بالا و پایداری زیاد است. به همین سبب از آن می‌توان در شرایطی با دمای حداکثر 120 درجه سلسیوس و فشار بیش از Psi 200 استفاده و بهره‌برداری کرد.

 همچنین با پیشرفت علم و به روز بودن مقاوم‌سازی به کمک روشی نوین. می‌توان با استفاده از لایه‌های کامپوزیت پلیمری در کمترین زمان با حداقل هزینه و با اجرای روش‌های سنتی و قدیمی. عملیات تعمیرات مخازن، تقویت و مقاوم‌سازی، تعویض کف مخزن، تعمیر نقاط نشتی و یا نوسازی کل مخزن را انجام داد.

 فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.

فولاد فنر 7176-فروش فولاد 7176-تسمه 7176-میلگرد 7176 ((قیمت مناسب))

فولاد 1.7176 از دسته فولاهای آلیاژی فنر بوده که با نام 55Cr3 نیز در میان فولادها معروف است.

این محصول دارای ترکیب شیمیایی متوسط 0.55% کربن، 0.37% سیلیسیوم، 1-0.7% منگنز، 1-0.7% کروم و دارای مقدار ناچیزی فسفر و گوگرد می باشد.

از خصوصیات این محصول می توان به تنش پذیری خیلی خوب. خاصیت شکل پذیری خوب، خاصیت الاستیسیته خوب، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش اشاره نمود.

خواص مکانیکی

سختی برینل: 470-200

مدول برشی: 73 گیگاپاسکال

مقاومت کششی: 2010-670 مگاپاسکال

خواص فیزیکی

دانسیته: (g/c(m^3)) 7.84

مدول الاستیسیته: ((N/(mm)^2))21010^(-3)

کاربرد فولاد 1.7176

مناسب برای ساخت فنرهای لایه ای تخت، فنرهای پیچشی و فنرهای استوانه ای برای صنایع خودروسازی

عملیات حرارتی

دمای برگشت دادن: 350-550

دمای سخت کردن: 830-860

دمای آنیل کردن: 640-680

دمای آهنگری: 850-110

دمای نرماله: 850-880-1100

تفاوت فولاد فنر و فنر در چیست؟

فولاد آلیاژی از آهن و کربن است که برای افزایش خواص آن عناصر دیگری به آن اضافه شده است. انواع مختلفی از فولاد وجود دارد که هر کدام بسته به ترکیب خاص و تکنیک های فرآوری، خواص منحصر به فردی دارند.

فولاد فنری نوع خاصی از فولاد است که به دلیل استحکام تسلیم بالا، کشسانی، سختی و ارتجاعی مهندسی شده است. که آن را برای استفاده در فنرها و سایر کاربردها مانند گیره ها و زبانه ها مناسب می کند.

از نظر اینکه کدام بهتر است. واقعاً به نوع کاربرد آن بستگی دارد. برای قطعاتی مانند فنرها، اجزای سیستم تعلیق خودرو و سایر قطعات مکانیکی. که باید در برابر تنش های چرخه ای مقاومت کنند. فولاد فنر نسبت به فولادهای آلیاژی برتری دارد.

با این حال، برای کاربردهایی که به کشش، انعطاف پذیری و استحکام کششی بالا نیاز ندارند. فولاد معمولی یا سایر اشکال مناسب و مقرون به صرفه تر خواهد بود. استفاده از فولاد فنری دارای نکات منفی است. مانند ملاحظات اضافی مورد نیاز برای ماشینکاری و جوشکاری آن.

فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.

فولاد سبز چیست؟

فولاد سبز یا همچنین بعنوان فولاد پایدار شناخته می شود. یک نوع فولاد است که با استفاده از روش ها و فناوری های پیشرفته تولید می شود. تا به حداقل رسانش تأثیرات محیط زیستی و مصرف منابع طبیعی بپردازد. از جمله روش های مورد استفاده برای تولید فولاد سبز. می توان به استفاده از مواد بازیافتی، بهینه سازی فرآیندهای تولید، کاهش مصرف انرژی و آب. استفاده از انرژی های تجدید پذیر و کاهش آلودگی هوا و آب اشاره کرد.

فولاد سبز به عنوان یک جایگزین پایدار تر برای فولادِ سنتی مد نظر قرار می گیرد. زیرا تولید آن به میزان کمتری از گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا منجر می شود. همچنین، استفاده از مواد بازیافتی در تولید فولاد سبز به معنای کاهش استفاده از مواد معدنی طبیعی و حفظ منابع طبیعی است.

فولاد سبز در صنایع مختلفی مانند ساخت و ساز، خودروسازی، صنایع لوازم خانگی و بسیاری از صنایع دیگر استفاده می شود. توسعه و استفاده از فولاد سبز می تواند به حفظ محیط زیست، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حفظ منابع طبیعی کمک کند.

فرایند تولید فولاد سبز چگونه است؟

فرآیند تولید فولادِ سبز ممکن است بسته به روش ها و فناوری های مورد استفاده متفاوت باشد، اما در کل شامل مراحل زیر است.

1. جمع آوری مواد بازیافتی: ابتدا مواد بازیافتی مانند ضایعات فولادی، آهن آلات بازیافتی، ضایعات صنعتی و شاخص های بیولوژیکی جمع آوری می شوند.
2. طبقه بندی و پاک سازی مواد: مواد جمع آوری و بررسی و طبقه بندی می شوند. و هرگونه آلودگی، آلاینده یا اجسام غربیه دیگری از آنها حذف می شوند. سپس مواد بازیافتی شسته و پاک می شوند.
3. ذوب و تصفیه: مواد بازیافتی که طبقه بندی شده اند، در یک کوره ذوب قرار می گیرند. در این مرحله، آهن را از مواد دیگر تمیز می کنند و ترکیبی یکنواخت از آهن و فولاد سبز به دست می آید.
4. تولید فولاد سبز: فولادِ سبز حاصل از ذوب مواد بازیافتی و آهن بعنوان خروجی کوره ذوب به دست می آید. این فولادِ سبز می تواند برای تولید محصولات فولادی مختلف استفاده شود.
5. فرآیندهای پس از تولید: پس از تولید فولادِ سبز، فرآیندهای دیگری مانند. آهنگری، ریخته گری، کواکسیال کردن، کوچک کردن، کوچک کردن سرد، آب کاری و تراشه بری. ممکن است برای تولید محصولات نهایی انجام شود.

موارد استفاده فولاد سبز در صنایع مختلف

فولاد سبز در صنایع مختلف می تواند به عنوان جایگزین پایدار تر برای فولادی سنتی استفاده شود. در زیر، به برخی از صنایعی که می توان فولاد سبز را در آنها مورد استفاده قرار داد، اشاره نمود.

1- ساخت و ساز: فولادِ سبز در صنعت ساخت و ساز، از جمله ساختمان های مسکونی. تجاری و صنعتی، پل ها، تونل ها و سازه های عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از فولاد سبز در این صنعت ها به دو دلیل مهم است: کاهش اثرات زیست محیطی و بهره وری منابع.

2- خودروسازی: فولادِ سبز بعنوان جایگزین فولاد سنتی در صنعت خودروسازی استفاده می شود. با استفاده از این فولاد در قطعات خودرو، وزن خودرو کاهش می یابد. که منجر به بهبود کارایی و کاهش سوخت و انتشار گازهای گلخانه ای میشود.

3-صنایع لوازم خانگی و الکتریکی: فولاد سبز در تولید لوازم خانگی و الکترونیکی. از جمله یخچال ها، ماشین های لباسشویی، تلویزیون ها و دستگاه های الکترونیکی کوچک، استفاده می شود. این استفاده می توان به کاهش مصرف انرژی و کاهش اثرات زیست محیطی ارتباط داشته باشد.

4- صنعت انرژی: فولاد سبز در صنعت انرژی، از جمله نیروگاه های برق و توربین های بادی، استفاده می شود. استفاده از فولادِ سبز در این صنعت ها می تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و افزایش بهره وری انرژی کمک کند.

5- صنعت دریایی: فولاد سبز در صنعت دریایی، از جمله ساخت کشتی ها، قایق ها، سازه های دریایی و تجهیزات دریایی استفاده می شود. فولادِ سبز با مقاومت بالا در برابر آب شور و خوردگی، به عنوان یک ماده سازگار با محیط زیست. در این صنعت مورد توجه قرار می گیرد.

6- صنعت ماشین سازی و ابزار آلات: فولادِ سبز در تولید ماشین آلات و ابزار آلات مختلف. مانند ماشین آلات صنعتی، ابزارهای برش و خمیر، ابزارهای دقیق و قطعات ماشین آلات استفاده می شود.

7-صنایع غذایی: در برخی بخش های صنایع غذایی، فولاد سبز برای تولید و استفاده از تجهیزات پخت و پز. ظروف غذایی و تجهیزات ذخیره سازی مورد استفاده قرار می گیرد.

مطالب مورد بیان بالا تنها نمونه هایی از صنایعی هستند که فولاد سبز در آنها مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به ویژگی های متنوع فولاد سبز و قابلیت های آن، احتمال استفاده از آن در صنایع دیگر نیز وجود دارد. امروزه، توسعه فناوری های جدید و روش های بهینه تولید، گسترش استفاده از فولاد سبز را در صنایع مختلف امکان پذیر می کند.

در کل فولادِ سبز از طریق استفاده از مواد بازیافتی، بهینه سازی فرآیندهای تولید. و کاهش اثرات زیست محیطی، یک جایگزین پایدارتر و سازگار با محیط زیست برای فولاِد معمولی است. استفاده از فولاد سبز می تواند منجر به کاهش گازهای گلخانه ای، صرفه جویی در منابع و حفظ منابع طبیعی شود.

فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.

فولاد غیر آلیاژی چیست؟

فولاد به دلیل مخلوطی از اتم های کربن با اتم های آهن، فولاد کربن نام دارد. عناصر اضافه شده شکل پذیری و استحکام فولاد را فراهم می کنند.

در طول فرآیند ذوب، عناصر دیگری مانند آلومینیوم به فولاد افزوده می شود. که آن را به یک فولاد آلیاژِی تبدیل می کند. اما اگر به هنگام ذوب، هیچ عنصری به فولاد اضافه نشود، به آن فولاد غیر آلیاژی می گویند.

فولاد غیر آلیاژی چطور تولید می شود؟

ساخت فولاد غیرآلیاژی با قرار دهی سنگ معدن در کوره، و ذوب آن انجام می شود. روند ذوب هرگونه ناخالصی موجود در سنگ آهن را از بین می برد. پس از انجام اولین فرآیند ذوب، فولاد هنوز مقدار کربن زیادی برای تبدیل شدن به فولاد غیر آلیاژی را دارد. روند ذوب بارها و بارها انجام می شود تا زمانی که میزان کربن موجود در سنگ معدن. به زیر 1.5 درصد از محتوای کل فولاد کاهش یابد.

فرایند ذوب سنگ آهن و تبدیل آن به فولاد غیر آلیاژِی

در فرآیند ذوب، سنگ آهن را در کوره ذوب می کنند. با ذوب سنگ آهن عناصر اضافی و ناخالصی ها استخراج می شوند. در این جا تولید کننده فقط می خواهد در فولاد، آهن و مقدار کمی کربن موجود در سنگ معدن باشد. و در طی فرآیند ذوب، عناصری مانند کبالت، مس و آلومینیوم به سنگ معدن اضافه می شوند. و این باعث می شود که فولاد، به یک فولاد آلیاژِی مبدل شود. در صورتی که در فولاد غیر آلیاژی هیچ عنصر دیگری در طی فرآیند ذوب به آهن و کربن اضافه نمی شود.

تمپر کردن فولاد غیرَ آلیاژی

چون برای انعطاف پذیری و دوام فولاد غیرآلیاژِی از عناصر دیگری استفاده نمی کنند. پس این فولاد باید در دمای مشخص گرم شود. تمپر کردن آن با دمای مشخص، باعث می شود که فولاد در هنگام جوشکاری، نسبت به ترک خوردگی حساس نباشد.

کاربرد

از فولاد مورد نظر می توان برای کاربردهای مختلف استفاده نمود. میله های فولادی که برای تقویت و استحکام بتن استفاده می شود، از این نوع فولاد است. آهن فرفورژه (آهن فرآوری شده) یکی دیگر از انواع فولاد غیرآلیاژی است. آهن فرفورژه، نرم و به راحتی در اشکال مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. اما استحکام بسیار کمی دارد. از این فولاد اغلب برای ساخت دروازه ها و نرده های تزئینی استفاده می شود.

از فولادهای غیرآلیاژِی در قطعات کم اهمیت ماشین آلات، لوازم خانگی. محصولات روز مره مانند لوازم خانگی، قطعات مبلمان فلزی، اتصال دهنده های بست، ساخت و ساز ((در ساخت و سازهای عمومی، صنعتی)). صنایع خودرو و همچنین هیدرولیک استفاده می شود. علاوه بر این، برخی از آنها همچنین در تولید مخازن تحت فشار برای نیتروژن یا هوا. لوله هایی برای تأمین آب آشامیدنی، قطعات مورد استفاده در حمل و نقل هوایی و راه آهن استفاده می شوند.

نرده های تولیدی از آهن فرفورژه مثال خوبی برای استفاده از فولاد غیر آلیاژی است.

آهن فرفورژه بدلیل دارا بودن کربن اندک در ساختار خود، به عنوان یک فولاد غیر آلیاژی در نظر گرفته می شود.

کاربرد فولاد غیر آلیاژی برای ساخت و ساز

فولاد های غیر آلیاژی از جنس فولاد سخت و با حداقل کربن هستند. از این رو از قابلیت جوشکاری خوبی برخوردار هستند. و برای نورد سرد و گرم مناسب هستند. عدم وجود عناصر آلیاژی در این فولاد، منجر به سختی منحصر به فردی می شود. به جز قسمت های کوچکی که امکان انجام عملیات حرارتی فولاد بر روی آنها وجود دارد.

فولاد آلیاژِی

با توجه به گسترش صنعت امروزه کمتر صنعتی وجود دارد، که با فولاد و محصولات حاصل از آن سروکار نداشته باشد. در بین خواص و ویژگی های متفاوت فولاد یک خاصیت مهم و بارز آن، این است. که می تواند خواص برخی از عناصر را جذب نماید و ویژگی های خود را منحصر به فرد نماید. این نوع فولادها را با آلیاژ می نامند.

فلز فولاد خود به تنهایی حاصل ترکیب آهن و کربن است. پس از ترکیب با برخی عناصر دیگر به فولاد آلیاژِی تبدیل می شود. این عمل تبدیل در مرحله تولید فولاد و ذوب آن رخ می دهد. برای تولید فولاد آلیاژِی علاوه بر عنصر کربن، عناصر دیگری از جمله سیلیسیم، وانادیم، کروم، منگنز، بور و... به فولاد ذوب شده اضافه می شود.

با این ترکیبات چندین نوع فولاد آلیاژِی با قابلیت ها و خواص های متعدد بوجود می آیند. که بطور کلی به دو دسته فولاد کم آلیاژ و پر آلیاژ تقسیم می شوند. فولاد کم آلیاژ کمتر از 8 درصد عنصر در ترکیب خود دارد و فولاد پر آلیاژ بیشتر از 8 درصد عنصر دارد.

یک نمونه از فولاد پر آلیاژ که بسیار معروف و مطرح و پر کاربرد است، فولاد ضد زنگ می باشد. معروف ترین نمونه های فولاد پر آلیاژ شامل: فولاد وانادیوم دار، کروم دار، منگنز دار و بسیاری نمونه های دیگر می باشند.

این فولاد به دو شکل ورقی و رول شده، قابل عرضه می باشد. افراد با توجه به نیازشان می توانند هرکدام از این دو نوع را خریداری نمایند.

با توجه به تنوع بالای این دو فولاد این آلیاژها نیز بسیار متغیر بوده و وابسته به نوع کاربردشان است. همچنین نوع و تعداد عناصر مورد کاربرد در این فلز نیز تأثیر مستقیمی بر روی قیمت آن دارد.

فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.

مروری بر عملیات حرارتی فولادی

گرم کردن و سرد کردن زمانبندی شده ی فلزات. سرامیک ها و آلیاژها را به منظور بدست آوردی خواص مکانیکی و فیزیکی مطلوب، عملیات حرارتی می نامند. عملیات حرارتی برای تغییر خواص فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و به ویژه متالورژیکی مواد استفاده می شود. عملیات حرارتی برای مواد غیر فلزی مانند شیشه ها و شیشه-سرامیک ها نیز بکار می رود.

دلایل عملیات حرارتی

1. تنش زدایی تنش های ناشی از عملیات و فرایندهای تولید
2. ریز کردن دانه بندی
3. افزایش مقاومت به سایش با ایجاد لایه سخت بر سطح. و در عین حال افزایش مقاومت به ضربه با به وجود آوری مرکز نرم تر در داخل قطعه
4. بهبود خواص فولاد به منظور اقتصادی کردن جایگزینی بعضی از انواع ارزان تر فولاد به جای انواع گران آن
5. افزایش جذب انرژی ضربه فولاد
6. بهبود خصوصیات برش در فولادهای ابزار
7. بهبود خواص الکتریکی
8. تغییر یا بهبود خواص مغناطیسی

عملیات حرارتی فولادها

فولاد از نظر خاص مناسبی که در عمل دارد، یکی از مهمترین مواد فلزی است.

یکی از دلایل عمده ای که می توان فولادهایی با خواص مختلف بدست آورد. همان تبدیل ساختمان کریستالی آهن از آلفا به گاما با تغییر درجه حرارت می باشد. این تبدیل مطابق با نمودار آهن-کربن می تواند در حد زیادی تحت تأثیر کربن قرار گیرد. برای مثال سختی و استحکام در فولادهای سریع سرد شده (آب داده شده) بستگی به میزان درصد کربن موجود در آنها دارد.

متداول ترین عملیات حرارتی فولادها

1. کربن دهی سطحی
2. بازپخت کامل (آنیلینگ)
3. آنیلینگ جهت کروی کردن سمنتیت
4. نرماله کردن (نرمالیزاسیون)
5. کوئنچ کردن
6. برگشت دادن (تمپر کردن)
7. تنش زدایی

متداول ترین عملیات حرارتی که معمولاً برای فولادها انجام می شود و ما به آن می پردازیم. به قرار زیر است:

آنیل: هدف دستیابی به یک ساختار متالورژیکی کاملاً همگن و پایدار. (معمولاً فریت و یا پرلیت) و عاری از تنش های پسماند و اثرات کارسرد و جدایش می باشد. قطعات آنیل شده معمولاً بیشترین انعطاف پذیری و کمترین استحکام را دارند. برای انجام آنیل معمولاً بعد از قرار دهی نمونه ها برای مدت زمان مشخص در دمای آستنیته، در محیط کورۀ خاموش خنک می شوند.

نرماله: در این عملیات حرارتی قطعات در محیط هوا خنک می شوند. به این ترتیب ساختار با دانه بندی ریز بدست خواهد آمد.

کوئنچ و تمپر: پس از سرد کردن سریع فولادها ز دمای آستنیت در یک محیط خنک کننده مانند روغن، آب نمک و … فرصت برای تشکیل ساختارهای پایدار داده نمی شود. و نهایتاً ساختارهای شبه ناپایدار یعنی مارتنزیت تشکیل می شود. اگرچه به علت حلالیت فوق اشباع کربن و همچنین دانسیتۀ زیاد عیوب کریستالی در شبکه بلوری مارتنزیت، استحکام بسیار زیاد است. اما انعطاف پذیری و مقاومت به ضربه آن کم است.

برای دستیابی به خواص مکانیکی بهینه معمولاً ساختارهای مارتنزیتی را در دمایی کمتر از 700 درجه سانتی گراد، حرارت می دهند. به این ترتیب با وجود کاهش کمی در استحکام و سختی، انعطاف پذیری به مقدار قابل ملاحظه ای زیاد می شود.

اصول و مبانی عملیات حرارتی:

1. حرارت فولاد تا دمای آستنیتی
2. نگهداری فولاد در این دما برای تشکیل فاز آستنیت همگن (زمان هم دما سازی)
3. کاهش دمای فولاد با سرعتی مشخص بر اساس خواص مورد نظر
4. گرم کردن تا دمای بالا ولی کمتر از دمای بحرانی (در صورت لزوم)

تغییر فاز در فولادها به نگام گرم کردن

پیش از گرم کردن ساختار میکروسکوپی فولاد شامل فریت و پرلیت و کاربیدها است. با حرارت دهی تا نیل به دمای بحرانی تغییر فاز با جوانه زنی آستنیت آغاز می شود. با افزایش دما، فریت و سمانتیت درون آستنیت حل می شوند. پس از حل شدگی کاربیدها فاز آستنیت همگن حاصل می آید. فزایند آستنیتی شدگی در دمای بالا به سرعت انجام می پذیرد. برای فولاهای هیپریو تکتوئید و هیپویوتکتوئید با دما را بیشتر افزایش دهیم.

تغییر شکل آستنیت به هنگام سرد کردن

اگر فولاد با زمینه آستنیت همگن را به آرامی خنک کنیم فازهای فریت، پرلیت و سمانتیت تشکیل می شود. در صورت افزایش آهنگ خنک کاری به باینیت و مارتنزیت می رسیم.

در فولاد یوتکتوئیدی تغییر شکل آستنیت و پرلیت هنگامی است که دمای آستنیت کمتر از دمای بحرانی شود. و آهنگ خنک کاری آهسته باشد. در فولادهای هیپریوتکتوئیدی و هیپویوتکتوئیدی، بین دماهای بحرانی فوقانی و تحتانی، فریت یا سمانتیت تشکیل می شود.

اگر سرعت خنک کاری فولاد را یاد کنیم (بالاتر از خنک کاری بحرانی) مستقیماً فاز مارتنزیت تشکیل می شود. که سخت و مستحکم است.

عملیات نرماله کردن:

عملیات نرمالیزه یکی از انواع عملیات حرارتی است. عملیا نرمالیزه فولاد حرارت دهی در درجه حرارت های کمی (حدود 50 درجه سانتی گراد). بالاتر از خط Acm، و نگهداشت کافی در آن درجه حرارت برای تبدیل کامل به آستنیت. و سپس سرد کردن در خارج از کوره، یعنی در هوای تقریباً ساکن، تا دمای معمولی محیط است.

بعد از عملیات نرمالیزه، ساختار دانه ای ریز و یکنواخت با خواص معین خوبی حاصل می آید. بنابراین عملیات نرمالیزه می تواند عملیات حرارت اولیه ای با موقعیت معین برای عملیات حرارتی بعدی باشد. زیرا به کمک عملیات نرمالیزه تمام تغییراتی که در نتیجه عملیات قبلی بر روی فولاد در ساختار دانه ای. و در خواص معین ظاهر می گردد بر طرف می شود.

در عملیات نرمالیزه سرعت سرد شدگی تأثیر قابل توجهی روی درجه حرارت تبدیل آستنیت و ریزی پرلیت خواهد داشت. عموماً هر چقدر سرعت سرد شدگی بیشتر باشد. درجه حرارت تبدیل آستنیت پایینتر و پرلیت ریزتر خواهد بود.

بهتر است قطعات فولادی مورد ریختگری بعد از تولید نرمالیزه شوند. تا چنانچه احیاناً ساختاری با خواص مکانیکی نامناسب در آنها ایجاد شده بر طرف شود.

در مواردی برای حصول دانه های درشت، فولاد را در درجه حرارت عملیات نرمالیزه حرارت می دهند و سپس سرد می کنند. فولادی که این چنین حاصل می آید. دارای دانه های درشت می باشد و تا حدودی با تردی کمتر دارای قابلیت خوبی برای عملیات براده برداری است.

مهترین مزایای عملیات نرمالیزه

1. افزایش انعطاف پذیری
2. یکنواخت کردن ریز ساختار
3. ریز کردن دانه ها
4. افزایش قابلیت ماشینکاری
5. یکنواخت کردن بیشتر عناصر آلیاژی

فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.